کرت راسل و مشارکت در ماجرای عظیم غمبار - وبلاگ سیب رایانه

به گزارش وبلاگ سیب رایانه، روزنامه بانی فیلم: در میان بازیگرانی که از ایام خردسالی و کودکی چهره شدند و سپس در ایام بزرگسالی هم در اوج ماندند، کرت راسل یکی از رفیع ترین جایگاهها را به خود اختصاص می دهد زیرا طیف کاری و گستره کار هنری اش 4 سالگی وی را تابحال که در مرز 66 ساله شدن واقع شده است پوشش می دهد.

او با بازی در یکی دو سریال تلویزیونی وسترن در ابتدای دهه 1960 و در شرایطی که کودکی بیش نبود به هنردوستان شناسانده شد و وقتی پا به رده سنی بزرگسالان گذاشت با فیلم های علمی ـ تخیلی شیئی (چیز) و فرار از نیویورک که کارهای ماندگار جان کارپنتر در نیمه اول دهه 1980 بودند و همچنین سیلک وود درام اجتماعی ـ سیاسی سال 1983 مایک نیکولز سر به بام این هنر سایید و از آن پس هم در کارهای حادثه ای و پیروز و پرفروشی مثل تانگو و کش و البته وسترن های اخیر هشت پرنفرت و Bone Tomahawk جلب نظر نموده است.

وسعت و طیف کارهای هنری راسل و گونه های متفاوت فیلمسازی که وی آنها را تجربه نموده، او را به مرد مقبول و مورد وثوق اکثر کارگردانان هالیوود تبدیل نموده و آنها حتی این روزها در ایام پیری راسل، هنرپیشه ای قابل اعتماد را در سیمای وی می بینند.

یکی از فیلم های خبرساز و پیروز دو ماه و نیم اخیر سینمای دنیا کاری است از پیتربرگ به نام افق دیپ واتر (یا افق آب عمیق) که پس از درخشش در فستیوال های بین المللی تورونتوی کانادا و نیویورک آمریکا در ماههای شهریور و مهر، طی 9 هفته اکران عمومی اش در دنیا نیز بیش از 145 میلیون دلار پولسازی نموده است. افق آب عمیق بر اساس سناریویی از متیو مایکل کارناهان و متیو سند و با بازی مارک والبرگ میانسال و کرت راسل کهنه کار درباره فاجعه نشت وسیع نفت در سطح آب در گوشه ای از آمریکای شمالی و مرکزی و ضایعات تلخ این واقعه و شهامت ماموران نجاتی است که اقدامات شان باعث رهایی انسان های بسیاری از دامان مرگ می گردد. کرت راسل که بیش از هر ژانری در گونه فیلمسازی ماجرایی و حادثه ای حاضر بوده، در اوایل سومین ماه از پاییز سرد 2016 توضیحات متعددی را درباره افق دیپ واتر ارائه می دهد.

بگویید چگونه جذب این پروژه شدید؟

ـ پس از َBone Tomahawk که یک وسترن غیرمتعارف بود و همچنین هشت پر نفرت که وسترن دیگری بیرون آمده از افکار اختصاصی کوئن تین تاران تینو بود، به خودم گفتم مدتی استراحت کن. مشغول رسیدگی به باغ های خود بودم که پیشنهاد بازی در افق دیپ واتر رسید و نتوانستم خودم را کنار بکشم. به من گفتند کارگردان اولیه عوض شده اما حضور پیتر برگ در این پروژه خبر از اعتبار آن می داد.

سوژه فیلم چه؟

ـ بدیهی بود که مسئله پخش شدن نفت در آب در خلیج مکزیک که یک ماجرای واقعی هم بود و نه خیالی و کشته شدن دست کم 7 نفر در آن واقعه به من حکم می کرد که سهم خود را در این ارتباط ادا کنم. توضیحات آنها نشان داد چه ماجرای عظیم غم باری بوده است، دهها مجروح و فرد مسموم شده و آتش دریافت گستره ای از محیط و عملیات گسترده نجات همه و همه سبب می شد تهیه فیلم و مشارکت در آن یک کار ضروری جلوه کند.

درباره نقش خودتان بگویید.

ـ کاراکتر من که جیمی نام دارد، سهم زیادی در نجات به دام افتادگان و افراد غوطه ور در آب مسموم دارد. او جزء تفکیک ناپذیر این قصه است. جیمی آدمی واقعی است و بسیار دوست داشتم او را در جریان تهیه فیلم ببینم، اما متاسفانه این امر امکان پذیر نشد.

می گویند پیتر برگ هیچ چیز را از قبل به طور یقین نمی نویسد و پس از مشورت با بازیگران صحنه ها را می گیرد.

ـ خب، آدم ها با یکدیگر فرق می نمایند. وقتی با کوئن تین تاران تینو کار می کنید، متوجه می شوید که روی دیالوگ ها بسیار حساس است و اجازه عوض شدن آنها را نمی دهد زیرا برای رساندن مفاهیم موردنظرش اهمیت زیادی دارند. اما پیتر برگ به تصویر بهای بیشتری می دهد و دیالوگ و کلام برای او در درجه دوم اهمیت واقع شده است و اگر برای ترسیم آنها از بازیگران یاری فکری می گیرد، به همین خاطر است. البته برگ برای تغییر دادن دائمی و وسیع دیالوگ ها زیاد هم منتظر ما نمی ماند و گاهی ما هنوز به سر صحنه نرسیده، او راساً همه چیز را بازنویسی می نماید و نمی دانم چطور کارش با سناریست به دعوا کشیده نمی گردد!

 ما از یک سو کلینت ایستوود را داریم که هر صحنه را حداکثر در دو تیک (برداشت) می گیرد و در نقطه مقابل دیوید فینچر را که می گویند تا 50 برداشت نگیرد، از یک سکانس ابراز رضایت نمی نماید، شما در کجای این هرم قرار می گیرید؟

ـ نظر ما شرط نیست و آنچه اهمیت دارد، این است که خودتان را از قبل برای اسلوب ویژه کاری آن کارگردان آماده سازید. گاهی تاران تینو در همان یک تیک کار را تمام می نماید و اگر چیزی از مشت تان خارج گردد و بلغزد، همان روی نوار سلولوزی او ثبت و اسباب بدنامی تان می گردد. بازیگران فرصتی برای فکر کردن درباره این مسایل ندارند و باید سریعاً از پروژه ای به پروژه دیگر حرکت نمایند و به جای تعمق درباره روش های حرفه ای کارگردانانی که با آنها کار می نمایند، فقط خود را با آنها تطابق بخشند تا کار هر چه سریعتر تمام گردد.

اما اگر ایده ای برای تکامل کارتان و صحنه های فیلم دارید، باید به کارگردانان پیشنهاد بدهید.

ـ البته پیشنهاداتم را می دهم اما اغلب کارگردانان بی شباهت به ماموران هدایت و رانندگی مستقر در چهارراهها نیستند، آنها با فرامین دست و زبان خود ماشین ها را به تردد وا می دارند و یا برگ جریمه می نویسند و شما شانس و فرصتی برای متقاعد کردن و تغییر سلایق آنها ندارید.

 آیا پیتر برگ صحنه های نجات مردم از سطح آب و عمق فاجعه را دقیق و به شکلی تاثیرگذار گرفته است؟

ـ بله او عالی کار نموده است. من فکر می کنم شخصیت پردازی ها هم با احتساب این که شما با آدم هایی حقیقی طرف هستید و نمی توان آنها را چندان کج و معوج کرد، بسیار خوب صورت پذیرفته است. فجایع زیست محیطی چند سالی است که نقش مهمی را در زندگی انسان ها ایفا می نمایند و در نتیجه باید مورد توجهی وسیع قرار گیرند و ما باید از برگ که یکی از عمده ترین آنها را به تصویر کشیده و همچنین استودیوی لایونزگیت که فیلم را تهیه نموده، سپاسگذار باشیم.

بازیگران معمولا اشیاء و گاهی هم خاطراتی را بابت حضور در هر فیلم در کلکسیون خود گرد می آورند. خاطرات و اشیای ماندگار این فیلم برای شما چه بوده اند؟

ـ اصلا اهل این گونه کارها و جمع آوری اشیاء و یادبودها نیستم و اگر هم بودم نمی توانستم همه چیز را جمع کنم چون بیش از 60 سال است که فیلم بازی می کنم و اگر همه را جمع می کردم، تبدیل به یک کوه می شد. البته خرده چیزهایی هست اما بیشتر وابسته به خاطرات شخصی است.

شما در قسمت دوم فیلم کمیک استریپی نگهبانان کهکشان هم که در آینده اکران می گردد، حاضرید. از این فیلم برای ما بگویید.

ـ جیمز گان کارگردان این دو گانه در کارش استاد است و دقیقاً می داند که چه می نماید. به وسیله صحبت با سایر اعضای گروه فراوری آگاه شدم که قسمت دوم قوی تر از فیلم اول از آب در آمده و این هم نشانگر استادی جیمز گان است. او و همکارانش معتقد بودند که پایه های قصه و باورهای مردم در فیلم اول گذاشته شده و حالا می توان تخت گاز به سوی آینده رفت و ادامه ماجراها را به تصویر کشید. قصه قسمت دوم پیچیده تر از فیلم نخست است اما وجوه انسانی آن و تمرکز بر روی مسایل خانوادگی آن هم بیشتر شده است. با تشریح فزون تر پیشینه کاراکترهای این فیلم ها، عمق اتفاقات و تاثیرگذاری آن برای بینندگان بیشتر می گردد.